Kroketten als maaltijd

Het ‘monorestaurant’ – een restaurant dat zich richt op één specifiek gerecht – is in opkomst. Zo zit het hotdogrestaurant Dogma al enige tijd in Utrecht, zijn er restaurants die zich richten op enkel en alleen saté, en zijn er zelfs restaurants die zich richten op kroketten. Bijvoorbeeld Het Kroket Loket in Den Haag (vanaf begin juli ook in de Markthal in Rotterdam) en het nieuwe Wilde Kroketten, dat te vinden is in Amsterdam. Nou lust ik best een kroketje – ik heb zelf ook wel eens, met wisselend succes, wat in elkaar gedraaid (spaanse ham en kaas, satékroketjes en lamskroketjes), dus leek het me leuk om eens naar Amsterdam af te reizen om wat kroketten te proeven. Wilde Kroketten is te vinden aan de Danzigerkade in Amsterdam Houthavens. Toevallig zitten topworstenmakers Brandt & Levie daar ook in de buurt, dus dat was een extra stimulans om die kant op te gaan zodat ik meteen wat verse worsten mee naar huis kon nemen.

De Houthavens in Amsterdam is een gebied dat vol in ontwikkeling is, en er wordt dan ook volop gebouwd aan kantoren en woningen. Waar mensen zitten, daar is plek voor horeca, zo moeten de eigenaren van Wilde Kroketten hebben gedacht. Met een ‘new urban industrial’ inrichting – ik heb geen verstand van interior design, dus ik mag het zo noemen – is Wilde Kroketten een strak, maar niet heel ongezellig restaurantje geworden – al zou het nog wat meer aankleding kunnen hebben voor je er echt gezellig borrelt.

Wilde Kroketten is 24 juni geopend om proef te draaien en zal vanaf 7 juli officieel open gaan (de paar dagen daarvoor zijn ze dicht om de menu’s nog wat aan te scherpen). Het restaurant heeft inmiddels al aardig wat media-aandacht gehad (o.a. Het Parool en Paul de Leeuw), dus dat doen ze alvast goed.

Voor de lunch zijn er op dit moment twee menukaarten (er is/komt ook een dinerkaart, maar die heb ik nog niet gezien), één voor ‘kroketten met brood’ en een borrelkaart met diverse kleine kroketjes in borrelhapformaat. Deze borrelkroketjes zijn ongeveer anderhalve bitterbal groot. De smaken van de borrelkroketten en de grote kroketten zijn overigens niet allemaal hetzelfde, en dat vond ik zelf wel jammer, want ik wilde 1) zoveel mogelijk proeven en 2) nog wel kunnen lopen na de lunch. Er waren namelijk een paar Grote Kroketten (peking eend, hamburger (!)) die ik best had willen proeven, maar ik koos uiteindelijk toch voor 3 verschillende borrelkroketten: de Kipcola, Haggis en Thaise Garnaal (die is er trouwens ook in groot formaat).

Drie kroketten, v.l.n.r. Kipcola, Thaise Garnaal en Haggis

Ik begon met de Kipcola kroket met rode kool mayonaise. Ik was van te voren verteld dat deze wat zoet was, en dat klopte ook wel. Helaas was dat ook de smaak die het meest bleef hangen, en ik vond deze kroket helaas niet zo bijzonder. De kroket had geen heel duidelijke eigen smaak en het deed me nog het denken aan een satékroket, misschien omdat er ook wel wat pittigs in zat. Hij kwam echter niet zo uit de verf en ook de saus die er bij zat voegde niet veel toe: eigenlijk ook weer zoet. Ik denk dat een andere saus hier beter bij past, maar ook naar de receptuur van deze kroket mag wat mij betreft nog wel gekeken worden.

De volgende kroket die ik probeerde was de Thaise Garnaal. Kan ik heel erg kort over zijn: LEKKER! Dit is dus wat je wilt als je eens wat anders eet dan een rundvleeskroket. Veel smaak, goede vulling, en ook de saus paste er goed bij.

Derde kroket: de Haggis. Dat was toch wel spannend, want Haggis is dat Schotse gerecht met ‘schapen-hart, long en lever, vermalen met dierlijk vet (reuzel), ui, havermout, peper, zout, kruiden en bouillon’ (bron: Wikipedia) en dan dit keer dus niet verpakt in een schapenmaag, maar in een krokante korst. Smaak heeft deze kroket zeker, maar het is wel een acquired taste die een beetje scherp en behoorlijk aanwezig is. Niet iedereen zal deze kroket lekker vinden, maar als je met een stel vrienden komt borrelen, zou ik deze er zeker bij nemen, al is het maar om een keer te proberen. In het ergste geval heb je één kroketje dat je niet zo lekker vindt. Hoe erg is dat? Niet.

Mijn favoriet was uiteindelijk, dat laat zich raden, de Thaise Garnaal. Ik luste eigenlijk nog wel wat, dus als toetje probeerde ik ook de Oesterkroketten (de Langoustinekroketten waren er helaas niet). Ook deze waren goed op smaak en de oesters waren, zowel in smaak als inhoud, duidelijk aanwezig, maar in het klassement staat de Thais Garnaal nog steeds onbetwist bovenaan.

Oesterkroketten
Oesterkroketten

Al met al een interessante proeverij. Het restaurant moet denk ik hier en daar nog wat sleutelen aan de receptuur en de kroket en saus combinaties, in ieder geval bij de borrelkroketten. De kroketten met brood kan ik (nog niet) beoordelen, en ook ben ik wel benieuwd naar de dinerkaart, want voor de lunch en de borrel ‘snap’ ik kroketten, maar voor diner zie ik het nog niet helemaal. Want het zal heus niet een bord met een sperziebonenkroket, een karbonadekroket en een aardappelkroket zijn, met een chocoladepuddingkroket na.

Ik denk: wordt vervolgd.

Waar: Wilde Kroketten, Danzigerkade 27, Amsterdam (Houthavens)