Met de hotdogs-themaweek had ik de smaak weer helemaal te pakken. Ik besloot daarom -nog voor ik klaar was met de hotdogs- er een themaweek achteraan te plakken. Ik at die week buiten de hotdogs ook nog 3 calorierijke maaltijden van HelloFresh. De keuze voor het thema was dan ook snel gemaakt. LEES MEER
Decembermaand, Horecava, Internationaal Film Festival Rotterdam – ik was er de afgelopen tijd ‘druk’ mee. Dat betekende dat ik geen tijd had om weer een themaweek te doen, maar het is er weer tijd voor: de Utrecht Hotdog Week.
Het idee voor een hotdogweek lag er al wel langer, en ik had al wel wat adresjes op mijn shortlist gezet om te bezoeken. Eén ervan, Burger King, viel meteen alweer af. De hotdogs zijn er al weer van de kaart. Ze waren blijkbaar geen succes.
De shortlist bestond nu nog maar uit 4 zaken. Het was flink zoeken naar waar er ook hotdogs op de kaart staan. De hotdog is blijkbaar toch niet zo populair als ik dacht – of een inmiddels grotendeels overgewaaide hype – maar uiteindelijk kwam ik dan toch op 6. Eén meer dan nodig, maar dat kwam goed uit, bleek later.
De Zweedse meubelgigant is natuurlijk niet ècht een horecazaak, maar net als de gehaktballen is de hotdog van IKEA een icoon. De t-shirts die IKEA vorig jaar op de markt bracht, met daarop hun hotdog, was niet voor niets in 40 minuten uitverkocht (ik greep zelf mis). Daarnaast had ik nog een goede reden om naar de blauwe doos op de meubelboulevard van Utrecht af te reizen: de veggie dog. Een hotdog, maar dan van groenten. Mijn meest recente ervaringen met vleesverangers waren niet positief, maar ik ben altijd wel bereid om het te proberen.
Ik begon natuurlijk met de èchte authentieke hotdog en die is natuurlijk gewoon een icoon omdat hij iedereen doet denken aan kleffe broodjes met knakworst. Want dat is precies wat IKEA als hotdog serveert: doorsnee, klef, maar het vult de maag. De hotdog doet precies waar hij voor bedacht is.
Daarna was het de beurt aan de veggie dog. Ik nam twee ‘worstjes’, zodat ik de worst ook los goed kon proeven en om de structuur te zien. De veggie dog zit bomvol met groenten en peulvruchten, die je kunt herkennen. Dus geen gepureerd goedje dat met bindmiddel op èchte worst moet lijken. Hulde aan IKEA om gewoon te laten zien wat het is: een staafje samengeperste groenten en peulvruchten.
Uiteraard smaakt die veggie dog helemaal niet naar worst. Het is een groentehapje. Hij is wel wat droog, een probleem dat je met meer vleesvervangers hebt. Dat droge kun je wel oplossen met voldoende saus. Het wordt daar natuurlijk niet gezonder van, wel lekkerder. Ook zonder saus is hij niet verkeerd.
Sowieso kun je je bij IKEA geen buil vallen aan die hotdog èn veggie dog. Met twee worstjes elk, èn gefruite uitjes èn augurk (voor die laatste twee moet tegenwoordig wel betaald worden) was ik €2,40 kwijt. De prijs zal de reden dan ook wel zijn dat veel scholieren uit de buurt de IKEA als lunchkantine gebruiken.
Ik had eigenlijk de hotdogs van de Burger King met die van Five Guys willen vergelijken, maar dat ging dus niet meer. Of de hotdog bij Five Guys wèl veel verkocht wordt weet ik niet, maar hij staat daar in ieder geval nog op de kaart.
Onderweg naar Five Guys kwam ik echter Olaf Diekstra tegen die vanuit een luxe bakfiets (Baqfiets) hotdogs verkoopt. Ik had wel over Olaf gelezen, maar ik was hem nog nooit ergens tegengekomen, en ik ging er eigenlijk van uit dat hij al weer gestopt was. Maar Olaf is er zeker niet mee gestopt: hij staat iedere dinsdag en donderdag in de buurt van de rechtbank en het kantoor van de Belastingdienst in Utrecht.
Deze dinsdag stond Olaf echter in de buurt van de Jaarbeurs, waar het een drukte van jewelste was vanwege de Bouwbeurs. Tja, als je dan toch midden in een Utrecht Hotdog Week zit, dan kun je de hotdog van Olaf natuurlijk niet negeren.
Olaf serveert ‘American style’ hotdogs. Dus hotdogs uit het water, en mèt zuurkool. Daar kun je dan ook nog mosterd, hete saus of ketchup (staat ter discussie) op doen. Ik koos voor alles er op en eraan en kreeg een broodje met een hele grote, dikke worst, met mosterd, ketchup, pittige saus, zuurkool, rauwe ui en gebakken ui. Erg lekkere hotdog – ook de worst zelf.
Maar ik was eigenlijk onderweg naar Five Guys. Omdraaien en daar morgen dan maar heen? Welnee. Er is altijd plek voor nòg een hotdog, als het moet. Dus ging ik verder naar Five Guys aan het Stationsplein, waar ik de cheese dog bestelde, met uitjes en pickles, ketchup en mosterd. Eigenlijk zijn er te veel toppings die je er op kunt gooien, en ik koos toch maar voor de veilige optie.
De hotdog van Five Guys wordt gegrild, maar voor hij op de grill gaat wordt hij doorgesneden en vervolgens op de platte kant gegrild. Dat zorgt natuurlijk voor meer contact met de grill, maar of dat de hotdog ten goede komt weet ik niet. Ik was in ieder geval niet enthousiast. Misschien was de verhouding brood/vlees/kaas/sauzen en toppings niet goed. Het worstje viel wel erg weg.
Ik wilde op de woensdag eigenlijk naar Burger Bar. Die serveerden ook hotdogs. Serveerden inderdaad, want ook bij deze hamburgerzaak in de Schoutenstraat zijn de hotdogs van de kaart verdwenen, zo ontdekte ik dinsdag toen ik erlangs liep. Dat is al het tweede adres dat ik van de lijst moest schrappen – en ik was dus blij dat ik er zes had verzameld.
Woensdag werd Quignon Kitchen & Bar. Bij deze zaak aan de Oudegracht staat de hotdog op de kaart vermeld onder de ‘Specials’. En een hotdog op de kaart hebben staan was deze week al genoeg om mee te doen in deze themaweek. Al ben ik benieuwd of ik nu boze reacties krijg van zaken waar ik nìet geweest ben, maar die wel een hotdog op de kaart hebben staan…
De hotdog van Quignon wordt geserveerd op een grote plank. Daarop ligt dan een lang, opengesneden broodje, met daarin een dunne knakworst, en er overheen ketchup, gefruite uitjes en wat klodders grove mosterd.
Het broodje was slordig ingesneden: aan één kant was het broodje helemaal door. Daarmee werd het eten van de hotdog met de hand eigenlijk onmogelijk en bestek noodzakelijk. Het plezier van het eten van een hotdog – dat broodje in je hand, die naar je mond brengen en dan de perfecte hap proberen te nemen met de juiste verhouding in worst, brood, saus en toppings – is dan weg. Het geeft gewoon niet dezelfde beleving, en dat doet toch ook wat met je ervaring. Misschien dat deze hotdog daardoor ook wel wat tegenviel. Maar ook het worstje was te dun in verhouding, en het geheel eigenlijk meer een glorified broodje knakworst. Wel een betere knakworst dan bij de IKEA, maar voor €9,50 mag je er meer van verwachten.
Stael was voor mij een onbekende. Het restaurant zit in de Twijnstraat, en als er geen hotdog op de kaart had gestaan had ik er waarschijnlijk nog steeds niet van gehoord.
Op de kaart staan maar liefst twee hotdogs: een gewone en een BBQ dog. Beide worden geserveerd met worst van Brandt & Levie. Dan heb je wat mij betreft al wel een streepje voor op een zaak die anonieme ‘tube steaks’ schuift.
Een hotdog is een worst in een broodje, met saus en toppings. En dan kun je niet met twee sneeën brood aankomen met daarop knakworsten, kaas, en saus. Dat is gewoon ‘twee boterhammen met warme knakworst, kaas en saus’.
Je krijgt het echter voor je neus, dus je moet het toch opeten, en de smaak is gelukkig prima. Stael bewijst, in tegenstelling tot Five Guys, dat een hotdog met kaas wèl kan. Het zit hem gewoon in de verhouding kaas en worst, die hier wel op orde is. Smakelijk brood met lekkere worst, kaas en saus. Maar een hotdog, dat is het natuurlijk, strikt gesproken, niet.
Als je thema van de week ‘hotdogs’ is, dan kun je in Utrecht natuurlijk niet om Dogma heen. Dogma viert in maart 2019 alweer haar derde verjaardag, en is dus wel een blijvertje. Ook tijdens de lunch op vrijdag was het behoorlijk druk bij hotdogspecialist aan de Voorstraat.
Omdat Dogma een èchte hotdogbar is kun je hier naar hartenlust kiezen uit hotdogs. Met of zonder vlees. Een hotdog uit het reguliere aanbod, of de tijdelijke special. En allemaal met namen als ‘Gruwelijk Gebed’, ‘Patserige Pater’ en ‘Brute Beproeving’. Als bijgerecht kun je er een portie friet of een salade bij krijgen.
Ik wilde graag de ‘signature hotdog’, dus werd de Donderse Dogma aangeraden en besteld. Met een portie frieten en een Fritz-Kola er bij, want genieten moet.
Bij Dogma krijg je een behoorlijk broodje, dat in maat is afgestemd op de worst die je erbij krijgt, zoals het officieel ook hoort. Met zuurkool, huisgemaakte ketchup, mosterdsaus, mesclun, pickles en gefruite uitjes lijkt hij op de andere hotdogs, maar het zit hem in de details die hem verfijnder maken. Dogma gebruikt een worst van varkensvlees op de Donderse Dogma (andere broodjes kunnen een andere worst hebben, zoals kip of lam), en dat proef je ook. De hotdog is ook nog eens een stuk gunstiger geprijsd dan sommige andere hotdogs: de Donderse Dogma kost slechts €7,25 (de duurste hotdog bij Dogma kost €9,85).
Wat was nou de lekkerste hotdog deze week? Ik vind dat nog niet zo eenvoudig om te bepalen. De Donderse Dogma van Dogma is wel een heel andere hotdog dan de rest die ik geproefd heb, maar is het daarmee de winnaar? Laten we dan in ieder geval stellen dat de hotdogs van Quignon en IKEA in ieder geval niet de winnaars zijn. De boterhammen met warme worst van Stael is technisch gezien geen hotdog, en ik moet wel een beetje streng zijn, al was de smaak helemaal niet verkeerd.
Blijven Five Guys, Olaf met zijn bakfietshotdogs en Dogma over. Five Guys vond ik tegenvallen, de verhouding tussen worst en kaas was daar niet goed. Misschien is de kaasloze hotdog daar beter, dus ik gun ze dan toch een derde plek (maar dat heeft Quignon ook aan de prijs te wijten). De strijd om plek 1 en 2 is fel en niet snel beslecht. Hoewel Olaf een erg lekkere hotdog serveert, kun je bij hem niet zitten en ben je afhankelijk van het weer. Bij Dogma kun je in ieder geval binnen zitten. De uitvoering van de hotdog is bij Dogma een klasse apart en is wat mij betreft de winnaar, maar het verschil met Olaf’s bakfietshotdog is miniem…