Steeds meer fast food en fast casual formules maken de oversteek naar Europa, en ook naar Nederland. Zo kregen we er de afgelopen jaren bijvoorbeeld TGI Friday’s, Dunkin’ Donuts, Five Guys en Taco Bell bij (al sloten deze filialen abrubt in november 2018).
Onlangs werd er een nieuwe Amerikaanse keten aan het Nederlandse straatbeeld toegevoegd: Wayback Burgers. Deze relatief jonge Amerikaanse hamburgerketen, gestart in 1991, is sinds 1 december ook in ons land actief, en Nederland heeft daarmee de Europese primeur. Als liefhebber van (franchise) horecaformules moest ik natuurlijk wel even een kijkje gaan nemen bij deze nieuwe keten.
Breda
Het eerste filiaal van Wayback Burgers vind je in Breda, in het stationscomplex. Daar is het gevestigd aan de buitenkant van het stationsgebouw, aan de centrumzijde. Voor wie niet uit Breda komt en op zoek gaat naar de centrumzijde van het station: dat is waar de stationshal niet zit. Als je het niet weet zoek je je een ongeluk. In dat stuk zat overigens ook de Taco Bell, Wayback Burgers vind je in de hoek.
Er is ook nog een bovengedeelte met lage en hoge tafels. Je komt er via de trap die je vindt naast de keuken. Die keuken is trouwens met heel veel glas, dus je kunt goed zien hoe daar alle burgers, frites en snacks klaar worden gemaakt.
Menu
Mijn keuze
Keus genoeg, en ik kies zelf voor de Classic Burger, de WB Cod en de Buffalo Tenders. Omdat alles vers voor je wordt gemaakt, wordt je bestelling bij je gebracht. Dat kan dus even duren als het druk is, maar ja, vers is beter dan prefab uit een warmhoudbak.
Classic
WB Cod
Als tweede broodje had ik de visburger, de ‘WB Cod’. Ik heb iets met visburgers, en ik moest deze dus wel proberen: hoe scoort hij ten opzichte van de anderen? De Filet-O-Fish van McDonald’s is voor mij nog steeds de gold standard, en niemand heeft daar nog aan kunnen tippen, ikzelf ook niet trouwens.
Niet af
De naam ‘WB Cod’ is wel wat misleidend, want ‘cod’ is kabeljauw, maar dit was een filet van een andere vis, ik vermoed heek. Bij het bestellen van de burger werd me ook keurig verteld dat het geen kabeljauw was. Ook was de burger als product nog niet helemaal af, want de juiste saus was er nog niet. Ik moest het dus even doen met wat er was, maar ik liet de mijne wel een beetje aanpassen. Veel visburgers (behalve de Filet-O-Fish) worden geserveerd met ijsbergsla, en die is daar niet geschikt voor vind ik: het wordt vaak een kleffe bende door het vocht uit de sla. Er was wat verwarring over die sla, later kwam ik er achter dat Wayback Burgers er geen ijsbergsla maar andere sla op doet. Ik bestelde mijn WB Cod nu met mayonaise, tomaat en kaas. Maar daar had dus eigenlijk wel sla op gemoeten…
Te lang
Ik mag de visburger dus niet helemaal vergelijken met de andere visburgers, want ik heb er aan zitten sleutelen. Een eerlijke vergelijking kan ik dus (nog) niet maken, maar ik kan wel zeggen wat ik van deze vond. De visfilet was namelijk helaas wat te lang gebakken, en daardoor een beetje te donker. Dat proef je dan ook, en de vis wordt dan ook droog. De cheddar op het broodje was denk ik de ‘old cheddar’ variant, want hij weigerde te smelten. Smeuïge smeltende cheddar is één van de sleutelingrediënten bij een lekkere visburger, wat mij betreft. Een echte visburger doet het ook beter op een broodje dan een filet, maar de filet is geloof ik een bewuste keuze van Wayback.
Buffalo Tenders
Eerste oordeel
Als hamburgerketen is Wayback wat mij betreft prima. De zaak was nog geen week open, en het kost altijd wel even tijd voor een restaurant helemaal ‘staat’. Mijn eerste ervaring is overwegend positief, maar ik vond het jammer dat de visburger nog niet echt ‘af’ was. Die gaat in ieder geval nog een keer in de herkansing. De hamburger was gewoon goed, maar ik bestel volgende keer wel iets spannenders. De Buffalo Chicken Tenders komen beter tot hun recht met de saus apart geserveerd.
Er staan nog meer interessante opties op het menu van Wayback Burgers (zoals de vegaburger, de buffalo chicken burger en de frites) dus kom ik er zeker nog een keer terug. Het kan wel even duren, Breda is – helaas – niet naast de deur…